Κάθε σχέση στη ζωή κάνει έναν κύκλο, λένε. Κάποιες μικρό κι άλλες μεγάλο. Κάθε κύκλος κι ένας κρίκος στην αλυσίδα της ζωής σου. Ναι, είναι οι άνθρωποι που περνούν από τη ζωή μας, που μας βοηθούν να τη φτιάξουμε. Με τα λάθη, τα πάθη, τις όμορφες στιγμές, τις πληγές που μας αφήνουν. Εμείς επιλέγουμε τη χρήση.
Διάλεξε λοιπόν. Τι θέλεις να έχεις πάνω σου; Αν μέσα σε κάθε κύκλο κλείνεις τραύματα, παράπονα και πόνο, υφαίνεις τα δεσμά σου και μετατρέπεις την αλυσίδα σε χαλκάδες καταδίκων. Αν από την άλλη κλείνεις το μάθημα που σου έδωσε η κάθε εμπειρία σχέσης, σμιλεύεις το κόσμημα της ζωής σου. Κάθε μάθημα κι ένα πολύτιμο πετράδι που το διακοσμεί.
Αν όμως, σκεφτείς ότι την τιμή να φορέσει αυτήν την αλυσίδα την έχει η καρδιά σου, η επιλογή γίνεται πιο εύκολη. Με καρδιά κατάδικο κανείς δεν απόλαυσε τη ζωή. Ενώ μια καρδιά στολισμένη την αξία της, ξέρει να ζήσει.
Υπάρχουν και κάποιες σχέσεις που ο κύκλος τους είναι μεγαλύτερος κι από τον κύκλο της ζωής. Αυτές υπερβαίνουν γήινους νόμους και κανόνες, λογική και συναίσθημα. Αυτές ομορφαίνουν την ψυχή γιατί την συντροφεύουν σ’ αυτήν τη ζωή και στην άλλη.
Σκέψου, λοιπόν, πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος με μια όμορφη ψυχή και μια στολισμένη καρδιά. Ούτε ο θάνατος δεν τον φοβίζει, αν η αγάπη τον έχει υπερβεί κι αυτόν. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο χειρότερος φόβος του ανθρώπου δεν είναι ο θάνατος, αλλά η μοναξιά. Τη μοναξιά φοβάται ο άνθρωπος στον θάνατο. Γιατί το μόνο βέβαιο είναι ότι πεθαίνεις μόνος.
Ή μήπως δεν είναι; Κι όμως, για τις όμορφες ψυχές δεν είναι, γιατί έχουν γεμίσει τις αποσκευές τους με αγάπη άλλων ανθρώπων. Στόλισε, λοιπόν, την καρδιά σου μαθαίνοντας από τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν και επίλεξε αυτούς που θα ομορφύνουν την ψυχή σου. Μόνο τότε θα γίνεις αήττητος ακόμα κι από το θάνατο.