Κράτα μου το χέρι.
Μην το αφήσεις.
Κι ας έρθουν θύελλες να μας χωρίσουν.
Όσο κι αν κρυώνουμε. Όσο κι αν φυσάει.
Μην το αφήσεις.
Κι η βροχή ακόμα δε θα φτάσει να κάνει τα χέρια μας
να γλιστρήσουν.
Θα σε κρατώ γερά.
Κι εκεί που μπορεί να μουδιάσω και να κουραστώ,
εκεί θα σου σφίγγω το χέρι ακόμα πιο πολύ
για να νιώσω το αίμα να κυλά ξανά.
Να κυλά εκεί που αξίζει.
Κι όταν θα νιώθω τον ιδρώτα από την κούραση
να κινείται ύπουλα ανάμεσα μας,
δε θ’ αφεθώ.
Στα χέρια μας είναι να μείνουν μαζί.
Μη μου αφήσεις το χέρι.
