Αναλώνεσαι. Σκορπάς τα κομμάτια σου πότε αλόγιστα, πότε από επιλογή. Δίνεσαι για να καλύψεις τα κενά σου. Δε χτίζεις σχέσεις. Ο φόβος σ’ εμποδίζει. Μήπως σ’ εκμεταλλευτούν, μήπως σε πληγώσουν. Μα συνεχίζεις να πληγώνεσαι από τα εφήμερα που επιδιώκεις, ενώ η ψυχή σου λαχταρά τη δέσμευση. Την επαφή. Όχι στο κορμί. Το χάδι της σάρκας είναι σαν...

Εκείνη την άδεια θέση μέσα μου, πες μου πώς θα τη γεμίσω;Εκείνη που σαν σε γνώρισα έπλασα με κάθε κύτταρο αγάπης που παλλόταν για χάρη σου.Δεν είναι θρόνος.Δεν είναι καν ένα άνετο κάθισμα.Είναι απλά μια παλιά ξύλινη καρέκλα από αυτές που αγκαλιάζουν παράδοξα το σώμα σου μόλις καθίσεις.Μα ήταν μόνο για σένα.Τώρα την έβαψα.Μαύρη σαν...

Αχόρταγη η θλίψη, πρώτα φωλιάζει στην καρδιά.Ύστερα περιμένει στωικά, ώσπου η παλίρροια των δακρύων να σωπάσει τον λόγο, για να σου κλέψει και την τελευταία ανάσα ζωής.Όμως, τα μάτια στέκουν πιο ψηλά.Μήπως την ύστατη στιγμή, ξυπνήσει η ελπίδα στην ψυχή, στραγγίξει τα δάκρυα και σου δώσει τη δύναμη να σηκώσεις το κεφάλι έξω από το...

Να ψάξεις να βρεις το ταλέντο σου.Είναι το χάρισμα που σου δόθηκε για να πορευτείς στη ζωή.Μην το αμελήσεις.Είναι εξίσου σημαντικό με το να βρεις την αγάπη.Αν το έχεις ήδη αναγνωρίσει, καλλιέργησε το.Ταξίδεψε το.Μάθε το και θα σε μάθεις.Είναι ο καλύτερος σύντροφος στο μοναχικό ταξίδι της ψυχής.Δεν υπάρχει πιο βαθιά δυστυχισμένος άνθρωπος από αυτόν που...

Τα μεγαλύτερα και πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα που απασχολούν τους ανθρώπους είναι αδιαμφισβήτητα τα θέματα ηθικής. Η διχογνωμία είναι το λιγότερο που χαρακτηρίζει εκείνους που μπαίνουν στη διαδικασία να σχολιάσουν. Άλλοι εξετάζουν τα θέμα κοινωνικά ως προς την ηθική, άλλοι ανθρωποκεντρικά και ένα μεγάλο ποσοστό καθαρά υποκειμενικά. Ας εξετάσουμε τους τις τρεις αυτές οπτικές. Τα θέματα...

Πόσες φορές πέρασες όμορφα με ανθρώπους που τελικά φορούσαν μάσκες;Πώς αφέθηκες να αισθανθείς καλά ανάμεσα σε αυτούς που προσποιούνταν ακόμα και το συναίσθημα;Μη γελιέσαι.Δεν αλλοιώθηκες.Δεν ήταν επειδή σου άρεσε ή κατά βάθος σε έπεισε η ηθοποιία τους.Ούτε επειδή θέλησες να τους πιστέψεις.Ήταν που την ψυχή στα μάτια σου καμία μάσκα δεν μπόρεσε να τη σκεπάσει.

Άνοιξα τα μάτια μου και σε είδα. Νωχελικά, είχες αγκαλιά το μαξιλάρι σου και μοιραζόσουν μαζί του τα όνειρά σου. «Άραγε να βρίσκομαι κάπου εκεί ανάμεσα ή οι έγνοιες της καθημερινότητας να με έχουν εκτοπίσει;» με καλημέρισε μια σκέψη. Χαϊδεύω το πλάι του πρόσωπο σου, σαν να θέλω να βάλω όλη μου την αγάπη σ’...

Λευκό και μαύρο, μαύρο και λευκό.Τι σημασία έχει η απόχρωση που βλέπουν τα μάτια;Όποιος κι αν είσαι, ένα χρώμα έχει η σάρκα.Το σκοτάδι των παθών, που μόνο μια βαθιά βουτιάστη λυτρωτική παλέτα της ψυχής μπορεί να το φωτίσει.

Να διαβάζεις, να μοσχοβολά η καρδιά σου λέξεις.Να διαβάζεις, να πλημμυρίζουν τα μάτια σου εικόνες να κολυμπούν τα δάκρυα.Να διαβάζεις, να γεννιούνται κόσμοι στο μυαλό σου.Να διαβάζεις, να εξαϋλώνεται μια στιγμή το σώμα σου να ελευθερώνεται η ψυχή σου.

Σκληρή, πεισματάρα ζωή.Πάντα το δικό σου θες να γίνεται.Μ’ αφήνεις να παλεύω και γελάς.Γιατί ξέρεις πως σε αυτά που κανονίζεις θα γυρίσω κι ας έχω άλλα σχέδια.Ακούραστη, με τιμωρείς να χάνω ό,τι αγαπώ και να λούζομαι ό,τι κοροϊδεύω.Νόμο το ‘κανες πια.Μα ποια είμαι εγώ για να σε κρίνω;Εσύ αυτό που ξέρεις θα κάνεις κι άσε...