Στων Φαιάκων το νησί
ταξιδεύει άγρυπνο πουλί.
Μήνυμα φέρνει από τη θεά
πως τελειώνουν πια τα βάσανα.
Τώρα έφτασε ο καιρός
για να γίνει απολογισμός.
Ποια ήταν της ζωής παθήματα
για να γίνουν πια μαθήματα.
Αχ Θιάκι πως βαστώ
λίγο αν μένει μόνο
πάνω στο έδαφός σου
να ξαναβρεθώ
ποσό σκοτεινή
φαίνεται η νύχτα
μία μέρα μόνο
πριν το γυρισμό.
Στων Κυκλώπων τη σπηλιά
φήμη κι εξουσία μόνος τύφλωσα.
Νίκησα απληστία και οργή
απ’ της Κίρκης το χρυσό ραβδί.
Μες του Άδη τον γκρεμό
παρελθόν και μέλλον συναντώ.
Νύφη την Καλυψώ αρνήθηκα
η αθανασία μη γενεί συνήθεια.
