Κοίταξε με στα μάτια. Δε ζητάω πολλά. Απλά φοβάμαι. Όχι, δε φοβάμαι κάτι εξωτερικό. Κάτι ξένο. Φοβάμαι εμένα. Ναι καλά άκουσες. Φοβάμαι τον εαυτό μου. Φοβάμαι όσα μπορώ να γίνω επειδή είναι στη φύση μου. Φοβάμαι την φωτιά μου. Φοβάμαι μη σε κάψω. Γιατί ξέρω καλά να το κάνω. Φοβάμαι μη ναυαγήσω την καρδιά σου...

Σ’ ένα ψηλό μοναχικό βουνό κάπου στις πεδιάδες της μοναξιάς, ζούσε ένας όμορφος γίγαντας. Ήταν γενναίος και άφοβος και τίποτα δεν σκίαζε το καθαρό μυαλό του. Είχε φίλους κι άλλους γίγαντες που ζούσαν στα τριγύρω βουνά και συχνά μαζεύονταν, συζητούσαν και γλεντούσαν με τραγούδια και χορούς. Σε κανέναν όμως δεν είχε εκμυστηρευτεί ποτέ το μεγάλο...

Η πόρτα μισάνοιχτηΗ ανάσα ελαφριά κι ο παλμός αδύναμος.Ησυχία.Κανένας θόρυβος, κανένας χτύπος.Θαρρώ πως όλα είναι εντάξει.Σε τάξη και με απόλυτη ασφάλεια.Πλάι μου ένα ποτήρι νερόΞεχασμένο και μισογεμάτοΑφήνω το χέρι μου αγγίξει το ποτήριΚαι κλείνω τα μάτια.Ο Μορφέας αποκαλύπτει τις μαγικές του δυνάμειςΚαι τ’ όνειρο με παρασύρει.Πλανιέμαι σ’ άλλους γαλαξίες.Περπατώ σε ουράνιους δρόμους.Μ’ άγνωστο προορισμό.Μόνη.Στην πορεία...