Δωσ’ μου να πιώ γλυκό νερό απ’ των χειλιών την άκρη από τα μάτια μου ποτέ να μην κυλήσει δάκρυ. Δωσ’ μου ένα βλέμμα δροσερό απ’ των ματιών το χρώμα να γίνει ήλιος η ψυχή στου φεγγαριού το γιόμα. Κι αν βγω ποτέ στις θάλασσες, στα μακρινά πελάγη θα τα ‘χω πάντα φυλαχτό στου νου...