Οι γιορτινές μέρες μάς φέρνουν πάντα στον νου την έννοια της οικογένειας. Είναι τόσο παγιωμενη λέξη, που στο άκουσμά της, η εικόνα που μας έρχεται είναι συγκεκριμένη. Όμως, ανά τα χρόνια, έχει αποδειχθεί πως ένας πατέρας, μια μάνα, ένας αδερφός ή ένας συγγενής εν γένει μπορεί να γίνει ο τοξικότερος εχθρός μας. Το αίμα δεν...

Είναι στιγμές που το μέσα σου κατακλύζεται από λέξεις, σκέψεις και εικόνες. Όμως τριγύρω δεν ακούγεται τίποτα. Μια σιωπή άλλοτε φάλτσα, άλλοτε μελωδική. Μοναδική, μα όχι μοναχική. Αυτές τις φλύαρες σιωπές να βρεις κάποιον να μοιράζεσαι. Πλάι πλάι, χωρίς το μαχαίρι της αμηχανίας να τεμαχίζει την καρδιά. Μονάχα μ’ αυτήν την ησυχία που έρχεται κι...

Στη ζωή συναντάμε διαφόρων λογιών ανθρώπους. Έχουμε την τάση να νιώθουμε έλξη για εκείνους που έχουν κάτι διαφορετικό από εμάς. Κάτι που αρχικά το ντύνουμε με ένα πέπλο μυστηρίου, κάνοντας το έτσι ακόμα πιο ελκυστικό για το μυαλό μας. Η καρδιά ακολουθεί και συμπαθεί ή ερωτεύεται, αναλόγως τη σχέση. Ο χρόνος είναι εκείνος που δείχνει...

Πλαγιασμένη σε εμβρυακή στάση, πονούσε. Τα χέρια της, σταυρωμένα μπρος στο στήθος της, έσφιγγαν την πληγή που αιμορραγούσε στ’ αριστερά. Είχαν περάσει χρόνια απ’ όταν δέχτηκε τη μαχαιριά, μα κάθε που άλλαζε ο καιρός, άνοιγε. Αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να ζήσει έτσι. Πώς θα κατάφερνε να προχωρήσει με ένα τραύμα που δεν έλεγε να κλείσει....

Βάλε στη ζωή σου ανθρώπους που θα αντιλαμβάνονται την αξία σου χωρίς να χρειάζεται να την αποδείξεις. Χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσεις, να επενδύσεις, να αναλωθείς. Αυτός που θα δει την αξία σου και θα τη συνδέσει με τη δική του, χωρίς ζήλια ή ανταγωνισμό, θα θελήσει να σε εντάξει στη ζωή του. Στην καθημερινή...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κορίτσι που ζούσε σε ένα γυάλινο σπίτι. Θα περίμενε κανείς οι τοίχοι του να είναι διάφανοι, όμως στην πραγματικότητα ήταν θόλοι. Σκεπασμένοι με υδρατμούς σε όλο το μήκος τους. Πολλές φορές το κοριτσάκι άπλωνε το χέρι και ζωγράφιζε πάνω στους υδρατμούς για να παίξει. Άλλες φορές έγραφε...