Μάσκες. Άμυνες έναντι τραυμάτων, χτισμένες από πόνο και ψέμα. Διακοσμούν πρόσωπακι αποσιωπούν προθέσεις.Μα κανένα φτιασίδι – παρά την σαγήνη του – δεν γίνεται σάρκα επί σαρκός. Ξενιστής είναι,που σφετερίστηκε την αξία και κάθισε στον θρόνο της ως άλλος βασιλιάς. Μα ο βασιλιάς γυμνώνεται από τ’ ανοιχτά τα μάτιακι ο κακογραμμένος ρόλος του ηχεί αποτρόπαιος στην...

Χρώματα ριγμένα ανακατεμένα κατά γης. Σώματα σαν φίδια, της χαράς στολίδια, θα δεις. Στου χορού τη δίνη μάσκες κι αρλεκίνοι ανυπομονούν. Λίγο να γελάσουν τις σιωπές να σπάσουν, αν μπορούν.Πρόσωπα κρυμμένα, μάτια διψασμένα στην αναμονή. Μια ανάσα μένει στη σκιά δεμένη να ελευθερωθεί.Λόγια του ανέμου σ’ άρμα μεθυσμένουαντηχούν. Άρχουσα αναρχία ζάλη κι αμαρτίανα καραδοκούν. Άθλιο...

Πόσες φορές πέρασες όμορφα με ανθρώπους που τελικά φορούσαν μάσκες;Πώς αφέθηκες να αισθανθείς καλά ανάμεσα σε αυτούς που προσποιούνταν ακόμα και το συναίσθημα;Μη γελιέσαι.Δεν αλλοιώθηκες.Δεν ήταν επειδή σου άρεσε ή κατά βάθος σε έπεισε η ηθοποιία τους.Ούτε επειδή θέλησες να τους πιστέψεις.Ήταν που την ψυχή στα μάτια σου καμία μάσκα δεν μπόρεσε να τη σκεπάσει.