Λέξεις και σκέψεις μοιρασιά στου κόσμου τον καθρέφτη εκεί που πάντα το άδικο λυτρώνεται απ’ τον φταίχτη κι εγώ να ‘χω το διάβα μου με μοναξιά στρωμένο μιας και δε βλέπει το καλό όποιος το ‘χει πεπρωμένο. Κι  η νύχτα σκέπασε ξανά τον αναστεναγμό μου και στο πικρό τσιγάρο μου αφήνω τον γκρεμό μου γιατί...

Έτσι είναι η ζωή μερικές φορές.Δε φυτρώνει σε κήπους ούτε σε παρτέρια.Αρκείται σε λίγο νερό.Κι αποφασίζει να δώσει λίγη ομορφιά εκεί που δεν υπάρχει.Και τότε η πέτρα έχει δύο επιλογές.Ή θα δεχτεί να ομορφύνει και θα ανοίξει μια χαραγματιά για να επιτρέψει στη ζωή να φανείή θα γίνει εμπόδιο μέχρι να βρει μόνη της η...

Το ταξίδι του μεγάλομα οι ελπίδες λιγοστέςνα γνωρίσει την πατρίδανα γιατρέψει τις πληγέςΛαιστρυγόνες και Σειρήνεςβρίσκει πάντοτε μπροστάκαι η θέα της Ιθάκηςφεύγει όλο πιο μακριάΤα φτερά του τα τσακίζουνατυχίες κι αναποδιέςκι απεχθάνεται να βλέπειπίσω από κενές ματιέςΤο ανάστημα ορθώνειλίγο αν τύχει και του πουνπως θα φτάσει, θα γυρίσειεκεί που μόνο αγαπούνΈχει μέσα φυλαγμένομυστικό μες την καρδιάνόστο...

Βυθίζομαι. Παλεύω να βγω στην επιφάνεια μα οι αλυσίδες με προφταίνουν. Ξαφνικά βρίσκω ένα βράχο μέσα στη θάλασσα. Τρέχω, αγωνίζομαι. Με όση δύναμη μου έχει απομείνει. Αρχίζω να σκαρφαλώνω. Τα βράχια είναι απότομα και κοφτερά. Ματώνω. Μα δε σταματώ. Χάνω βήματα και ξαναπέφτω. Με τραβά το σκοτάδι του βυθού κοντά του.Αντιστέκομαι. Χωρίς δυνάμεις πια. Απορώ...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό κορίτσι που ζούσε σε ένα γυάλινο σπίτι. Θα περίμενε κανείς οι τοίχοι του να είναι διάφανοι, όμως στην πραγματικότητα ήταν θόλοι. Σκεπασμένοι με υδρατμούς σε όλο το μήκος τους. Πολλές φορές το κοριτσάκι άπλωνε το χέρι και ζωγράφιζε πάνω στους υδρατμούς για να παίξει. Άλλες φορές έγραφε...

Κάπου πέρα από τον χώρο και παλιά μέσα στον χρόνο, σ’ ένα μακρινό βασίλειο, ζούσε ένας τοξοβόλος. Όλοι τον θαύμαζαν για το πόσο εύστοχος ήταν και μάλιστα έλεγαν πως τα βέλη του είχαν φτερά. Όποιον στόχο κι αν έβαζε τον πετύχαινε κι είχε περάσει με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες που του είχε βάλει ο βασιλιάς....

Μια νεαρή κάμπια περπατούσε ανέμελη σε έναν ανθισμένο κήπο. Έτρωγε και λιαζόταν χωρίς να σκοτίζεται για τίποτα. Λίγο πιο πέρα, πάνω σε ένα όμορφο τριαντάφυλλο καθόταν μία μέλισσα. Μάζευε με επιμέλεια τη γύρη και εργατική όπως ήταν είδε την κάμπια και απόρησε με την ανεμελιά της. «Καλημέρα» της είπε δειλά.«Καλημέρα!» απάντησε η κάμπια μασουλώντας ένα...

Κάνε την ψυχή σου πλοίο μες τη χώρα των ονείρων για να φτάσεις ασφαλής. Κάνε το κορμί σου αλμύρα στων παθών σου την πλημμύρα να μη μείνεις αδρανής. Το ταξίδι είναι μεγάλο στους ωκεανούς της γης πότε αεράκι θα φυσάει πότε θα λυσσομανάει κι άντε τράβα το κουπί. Όταν έρθει η νηνεμία λίγο θα ξεκουραστείς...

Στων Φαιάκων το νησί ταξιδεύει άγρυπνο πουλί. Μήνυμα φέρνει από τη θεά πως τελειώνουν πια τα βάσανα. Τώρα έφτασε ο καιρός για να γίνει απολογισμός. Ποια ήταν της ζωής παθήματα για να γίνουν πια μαθήματα. Αχ Θιάκι πως βαστώ λίγο αν μένει μόνο πάνω στο έδαφός σου να ξαναβρεθώ ποσό σκοτεινή φαίνεται η νύχτα μία...

Βαρέθηκα να ονειρεύομαι σενάρια μυαλού που γίναν στάχτες πες στη φωτιά του ρεαλισμού  σαν να ‘τανε της λογικής αντάρτες. Βαρέθηκα να περιφέρομαι μες σε σαθρούς λαβύρινθους που νιώθω πως μονομιάς με απωθούν απ’ ό,τι ωραίο κι αν επιδιώκω Τα ωραία περνούν τόσο γοργά όσο πολύ αργούνε να’ρθουν. Τα ωραία λένε είναι στιγμές που γρήγορα θα...