Άνθρωποι. Φυλλοβόλες καρδιές σε φθαρτά σώματα με αειθαλείς ψυχές.
Εκείνος που “πουλά” τρέλα με την καρδιά του, έχει πρώτα “αγοράσει” πόνο με την ψυχή του.
Άσε το παρελθόν να διδάσκει με τραύματα. Άσε το μέλλον να υπόσχεται όνειρα και δώσε στο παρόν την επιλογή να ζήσει.
Ερωτεύσου. Τίποτα πιο επικίνδυνο και λυτρωτικό ταυτόχρονα.
Η ανυπόστατη φήμη είναι ισχυρή τροφή για τα απαίδευτα πνεύματα.
Απόλαυσε το επιπόλαιο φιλί της νιότης σου, πριν η επίπονα κεκτημένη σοφία της ωριμότητας σού στερήσει τη γλύκα του.
Το λιοπύρι της ψυχής μου μονάχα τα χείλη σου μπορούν να ξεδιψάσουν.
Όταν ένας άνθρωπος τρώγεται με τα ρούχα του είναι γιατί τρέμει μην αντικρίσει τη “γύμνια” του.
Πρόσεχε σε ποιους φανερώνεις τις αδυναμίες σου. Κάποιοι θα σε αντιμετωπίσουν σαν άνθρωπος, κάποιοι άλλοι ως θύμα.
Όπου κι αν η μοίρα σου σε οδηγεί, είτε σε λιβάδια είτε σ’ απόκρημνα βράχια, εσύ ν’ ανθίζεις.
Στο απόγειο της χαράς, η θλίψη ξάπλωσε να ξαποστάσει.
Άκουσε τα τραύματά σου για να πάψουν να ορίζουν τις επιλογές και τις πράξεις σου.
Όσο νιώθεις ότι δεν υπολογίζουν τη γνώμη σου, τόσο διψάς για τη γνώμη των άλλων.
Η ανάγκη μας να υποδεικνύουμε το σωστό καλύπτει – τόσο βολικά – την αδυναμία μας να δούμε τα λάθη μας.
Σε όσα καθρεφτίζονται στα μάτια σου προσπάθησα να βρω τον εαυτό μου.
Η αμοιβαιότητα φωλιάζει εκεί που δεν υπάρχει τοξικότητα.
Όταν τα τραύματα δυο ανθρώπων συγκρούονται, η σχέση μεταξύ τους πονάει.
Όσο προσπαθείς ν’ αποφύγεις λάθη χωρίς ν’ αλλάξεις, τόσο θα τρέχεις καταπάνω τους.
Τον άνθρωπο που δεν είναι ευχαριστημένος με τον εαυτό του, πάντα κάτι θα τον ενοχλεί.
Ο καθένας μας ζει στη δική του πραγματικότητα. Μόνο οι περισσότεροι επιμένουμε ότι αυτή είναι και η αλήθεια.
Όταν ζηλεύεις τη χαρά του άλλου, θρέφεις την ανασφάλειά σου.
Μόνο κάτω από την επιφάνεια ακούς τον βουβό παλμό της αλήθειας.
Ιούδα σε κάνει η πράξη, Φαρισαίο η πρόθεση. Εφιάλτη και τα δυο μαζί. Η προδοσία δεν έχει μόνο ένα πρόσωπο.
Όποιο ψέμα και να πω ένα μυαλό το ‘χει σκεφτεί και μια καρδιά το ‘χει πιστέψει.
Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν τα “σ’αγαπώ” και τα “συγγνώμη” τα λέγαμε σ’ εκείνους που τ’ αξίζουν!
Αγάπα αυτό που σ’ αγαπά, μα μην προδώσεις εκείνο που σε πρόδωσε. Έχει προγραμματιστεί να καταστραφεί από μόνο του.
Όσα δεν μπορείς ν’ αγγίξεις, βρίσκονται στην απέναντι όχθη της ανασφάλειάς σου.
Μέσα στο χάος ενός ζοφερού μέλλοντος, γίνε ένα παρόν που επιμένει να ζήσει.
Το χαμόγελο που παγώνει σαν πέσει η νύχτα, μόνο μια καρδιά μπορεί να το ζεστάνει.
