Τον Μάη ξεκινά η ζωή
κι απλώνεται στο καλοκαίρι.
Στα χρώματά του, συναισθήματα.
Στον ουρανό του, σκέψεις ελπιδοφόρες κι όνειρα. 
Στις αυγές του, σχέσεις φρέσκιες και πολλά υποσχόμενες. 
Στα ηλιοασιλέματα, ο έρωτας που σε πιάνει από το χέρι
και θα σε κράτα για μια ζωή, θαρρείς. 
Και στο στεφάνι του το άνθινο,
το χωρίς αγκάθια, το προσεκτικά πλεγμένο,
το έργο μιας ζωής να μεταφέρεις τον σταυρό σου.
Από την πλάτη που σου τον έριξαν,
στα χέρια, για να τον στολίσεις.