Στης παραμονής τη γωνία,ακούμπησε τη λύπη σου κι άσε την πίσω στον χρόνο που φεύγει. Κράτα μονάχα όσα σου δίδαξε. Στην ανατολή του έτους,άρπαξε την ελπίδα σφιχτά από το χέρι…

Μαζεύουμε στιγμές. Μικρές, πολύτιμες αχτίδες χαράς που πέφτουν σαν αγνές χιονονιφάδες στο σκοτάδι της εσωτερικής μας θλίψης.Παντού τριγύρω καραδοκούνσαν μικρές νεράιδες των αναμνήσεων. Τις φυλάμε στο μικρό Χριστουγεννιάτικο κουτί, εκείνο…

Οι ήρωες έπεσαν.Μοναχά θλίψη αρμόζειγια όσα οι αρμόδιοιδε φρόντισαν.Θλίψη κι οργή.Σήμερα οι εγωισμοίπρέπει να σωπάσουν.Οι ευθύνες αναζητούν ξανά τον αίτιο.Ποιος νους χωρά πως για να καλυφθείη αναξιότητα χρειάζεται να χαθούν…

Θα ήθελα να 'χαένα μαχαίρι κι ένα μαγικό πινέλο.Με το μαχαίρι θ' αφαιρούσα κάθε ασχήμιακαι με το πινέλο θα ζωγράφιζαχαμόγελα στις ψυχές των ανθρώπων.Αλλά πάλι.... με ξέρω.Στο τέλος,θα έβαφα και…

Όταν υπομένεις, ανέχεσαι, υποχωρείς για να μην στενοχωρήσεις, παρεξηγηθείς, κατηγορηθείς, είσαι καταδικασμένος να μην απολαμβάνεις τη ζωή σου. Παραχωρείς έδαφος από την ευτυχία σου σε όσους δε διστάζουν να το καταπατήσουν. Να φυτέψουν…

Στη μνήμη των θυμάτων οι γυναίκες ακουμπούν λουλούδια στο προσκέφαλο. Τα τραύματα ακόμα αιμορραγούν. Δεν υπάρχει γιορτή. Μονάχα ένα μούδιασμα στα σπλάχνα που γεύονται την απώλεια.  Ο μόνος που γιορτάζει τούτη τη μέρα…

Θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά και ρωτούσαμε κάθε χρόνο τους μεγάλους αν η Τσικνοπέμπτη είναι αργία. Η αρνητική απάντηση μάς απογοήτευε κάθε φορά, αλλά δεν πτοούμασταν. Η σκέψη πως είναι…

Μέσα στο μετρό βλέπεις λογιών λογιών ανθρώπους. Διαφορετική εμφάνιση, διαφορετική συμπεριφορά. Ο ένας ακούει μουσική, ο άλλος δεν ξεκολλά τα μάτια του από την οθόνη του κινητού του, κάποιος διαβάζει,…

Η θέληση δε μετράει τα χρόνια. Με σύμμαχο την εμπειρία από τα λάθη και τη σκέψη που κατεργάστηκε η ζωή, προχωρά γεμίζοντάς σε με τον νεανικό ζήλο, τη γεύση του…

Αν μ' αγαπάς... Σε μια υπόθεση ακουμπώ δειλά την ελπίδα μου. Αν... Από δυο γράμματα εξαρτάται η αγάπη σου. Να με προσέχεις. Μια επιθυμία της ψυχής μου. Να... Σε δυο…