Στης παραμονής τη γωνία,ακούμπησε τη λύπη σου κι άσε την πίσω στον χρόνο που φεύγει. Κράτα μονάχα όσα σου δίδαξε. Στην ανατολή του έτους,άρπαξε την ελπίδα σφιχτά από το χέρι και κάνε ποδαρικό χορεύοντας κείνο το παλιό βαλσάκι που σε γλυκονανούριζε τα βράδια μέσα στο μουσικό κουτί του. Κοίτα ψηλά κι ευχήσου.Κοίταξε μέσα σου κι...
Στάθηκα στα συντρίμμια μια στιγμή να φωτογραφίσω την εικόνα στη μνήμη. Ήρθες δίπλα μου και ρώτησες. “Τι ψάχνεις;” “Νόημα” αποκρίθηκα. “Δε θα το βρεις εδώ” μου είπες. “Το νόημα δεν κρύβεται στην καταστροφή”. “Και πού να ψάξω;” αναρωτήθηκα απογοητευμένη. “Φτιάξε κάτι” πρότεινες. Σε κοίταξα. Μου άπλωσες το χέρι. “Πάμε”. Πήρα ό,τι μου πρόσταξε η καρδιά...
Η θέληση δε μετράει τα χρόνια. Με σύμμαχο την εμπειρία από τα λάθη και τη σκέψη που κατεργάστηκε η ζωή, προχωρά γεμίζοντάς σε με τον νεανικό ζήλο, τη γεύση του οποίου είχες λησμονήσει. Δεν υπάρχει αργά. Αργά ή γρήγορα θα πετύχεις τον στόχο σου. Σκαλοπάτια που σε ανεβάζουν προς το ποθούμενο οι επιλογές, οι αποφάσεις,...
Ένα βήμα για να σε πάει κάπου χρειάζεται δυο κινήσεις. Μια σε μετακινεί μπροστά και μια δεύτερη επιβεβαιώνει την πρόθεσή σου να προχωρήσεις. Όσο δεν επιβεβαιώνεις την επιλογή σου, θα μένεις μετέωρος ανάμεσα σ’ αυτό που σκοπεύεις κι αυτό που φοβάσαι. Αν κάνεις λάθος; Οι δρόμοι για να περπατήσεις είναι αμέτρητοι κι η ευκαιρία ν’...
Αν χρειάζεται να εξηγήσεις, σημαίνει πως δε σε κατανοούν.Αν σε υποτιμούν, δε σε σέβονται.Αν αισθάνεσαι φόβο, σε απειλούν, είτε σωματικά είτε ψυχικά.Αν χάνεις τον εαυτό σου, δεν ανήκεις εκεί.Αν σε κατακρίνουν, δε σ’ αγαπούν.Μαγνήτες είμαστε οι άνθρωποι.Ό, τι νιώθουμε για τον εαυτό μας, αυτό έλκουμε από τους “αντίστοιχους” άλλους.Αν θέλεις να εισπράξεις αγάπη, λοιπόν, ξέρεις...
Μικρές θεότητες εγκατεστημένες μέσα στη συνείδησή μας, οι Ερινύες συναντώνται και ως τύψεις ή ενοχές. Όπως και να τις ονομάσουμε, ο ρόλος τους είναι σαφής. Μας καταδιώκουν και μας τιμωρούν ανελέητα, έπειτα από κάθε κρίμα μας. Θα έλεγε κανείς πως πρόκειται για ένα λογισμικό που εγκαταστάθηκε κατά τη δημιουργία του ανθρώπου για να διαβεβαιώσει την...
Βούτα στη θάλασσα καρδιά μου! Να ξεπλύνεις τις πληγές σου στην αλμύρα της. Χωρίς φόβο. Γίνε φύλλο με οδηγό τον άνεμο και πυξίδα τα κύματα. Φτάνουν πια τα δάκρυα. Αλμύρα είναι κι αυτά. Άστα να ενωθούν με τη μητρική αγκαλιά της θάλασσας και να χαθούν στο σκοτεινό βυθό της μαζί με ό, τι λύτρωσαν. Προσπάθησες,...
Ο τρόπος που σκληραίνεις την καρδιά σου μετά από κάθε χωρισμό, χτίζει το τείχος των αμυνών που θα πρέπει να σπάσει όποιος θελήσει να την αγαπήσει. Όμως, δεν είναι δοκιμασία για τον άλλον, όπως μπορεί να νομίζεις. Βάρος για σένα είναι να κουβαλάς πέτρες μέσα σου και να πιστεύεις πως αυτές θα αποδείξουν την αξία...
Να μεγαλώνεις σαν το παλιό κρασί. Να κρατάς το απόσταγμα των ζυμώσεων που σε έκαναν αυτό που είσαι. Η υπομονή πάντα ανταμείβεται, αν στη διάρκειά της εξελίσσεσαι. Το άρωμα σου να αναδύει τη δύναμη και την προσωπικότητά σου. Το χρώμα σου να προκαλεί τον σεβασμό όσων γνωρίζουν να εκτιμήσουν το βαθύ του, επειδή κατανοούν πόσο...
Μην επιτρέπεις να μπαίνουν μέσα σου πράγματα ανενόχλητα. Καπνός γίνονται που σου θολώνει τα σωθικά. Άντε μετά, μες στην ομίχλη, να σκεφτείς και να νιώσεις καθαρά. Μένεις μ’ ένα κουβάρι λόγια και εικόνες, να προσπαθείς σαν άλλος Θησέας να βρεις την άκρη του νήματος. Γίνονται οι σκέψεις λαβύρινθος που σε ταλαιπωρεί και τα συναισθήματα αγρίμια,...
