Βάλε στη ζωή σου ανθρώπους που θα αντιλαμβάνονται την αξία σου χωρίς να χρειάζεται να την αποδείξεις. Χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσεις, να επενδύσεις, να αναλωθείς.
Αυτός που θα δει την αξία σου και θα τη συνδέσει με τη δική του, χωρίς ζήλια ή ανταγωνισμό, θα θελήσει να σε εντάξει στη ζωή του. Στην καθημερινή του ζωή. Δεν θα είσαι υποχρέωση, αλλά προτεραιότητα. Δε θα χρειαστεί να προσπαθήσεις να ταιριάξεις μαζί του, γιατί απλά θα ταιριάζεις. Αυθόρμητα κι αβίαστα. Η αμοιβαιότητα δεν χτίζεται, ούτε κερδίζεται. Απλά υπάρχει.
Οι άνθρωποι που θα θέλουν να είναι στη ζωή σου κι εσύ στη δική τους δε θα σε κρίνουν με την πρώτη ευκαιρία, ούτε θα σε περιμένουν στη γωνία για να κάνεις το λάθος. Δε θα φοβάσαι να μιλήσεις μήπως σε παρεξηγήσουν. Θα νιώθεις μαζί τους άνετα σαν να τους γνώριζες χρόνια. Θα είσαι ο εαυτός σου και θα σου επιτρέπουν να τον ανακαλύπτεις περισσότερο μέσα από τη σχέση σου μαζί τους. Και θα γίνεσαι όλο και καλύτερος γιατί θα αναδεικνύουν το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου.
Σε αυτές τις σχέσεις, το μόνο που μένει είναι να εδραιωθεί η οικειότητα σε υλικά, καθημερινά θέματα. Γιατί στα συναισθηματικά και πνευματικά υπάρχει εξ αρχής. Μοιράζεστε τις ίδιες αξίες, χωρίς να το έχετε προσπαθήσει. Γιατί η ζωή σας τις δίδαξε και πήρατε το μάθημα σας με τον ίδιο τρόπο, ακόμα κι από διαφορετικές εμπειρίες. Αυτή είναι η κοινή σας μοίρα, κι ας μην τη ζήσατε μαζί. Κι ακόμα κι αν η φάση της ζωής στην οποία βρίσκεστε στο παρόν είναι διαφορετική, η σχέση σας θα εστιάσει στις ομοιότητες κι όχι στις διαφορές σας. Θα σε καταλάβουν επειδή γνωρίζουν ποιος είσαι και τι σημαίνουν για σένα αυτά που περνάς κι ας μην τα έχουν περάσει. Βλέπουν από τα δικά σου μάτια και μαθαίνουν.
Δεν ενοχλούνται από τα ελαττώματα σου. Τα διασκεδάζουν μαζί σου για να σε βοηθήσουν να τα διορθώσεις, όποτε και αν εσύ νιώσεις έτοιμος. Κι όταν έρχονται δυσκολίες στη ζωή σου, είναι εκεί χωρίς να το ζητήσεις. Γιατί γίνονται κομμάτι της δύναμης σου. Και το κομμάτι αυτό δεν είναι άλλο από τον καλό τους λόγο. Αυτόν που φτάνει να σε σηκώσει από το πάτωμα που έχεις πέσει και να θυμηθείς ότι όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι αξίζει να αγωνίζεσαι. Άνθρωποι που δίνουν χωρίς να ζητήσουν. Άνθρωπο που έχουν περίσσευμα καλοσύνης, γιατί ασχολούνται με το καλό και το κάνουν πράξη.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο ορισμός του φίλου που γίνεται αδερφός. Δεν είναι ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτούς επειδή τους χρειάζεσαι, αλλά ότι τους επιλέγεις επειδή η ζωή σου είναι πιο όμορφη μαζί τους. Και σε επιλέγουν κι εκείνοι. Είπαμε, η αμοιβαιότητα είναι απαραίτητο συστατικό στην αδελφική φιλία. Θέλουν να σε βλέπουν καλά για να φωτίζεται κι η δική τους ζωή. Οι δυσκολίες σου είναι και δικές τους, το ίδιο και οι χαρές. Και για σένα το ίδιο. Χωρίς εξάρτηση, χωρίς υπερβολή και ισομοιρασμένα. Δεν μονοπωλούν συζητήσεις ή ενδιαφέρον. Δεν διεκδικούν τον χρόνο σου, γιατί ξέρουν ότι και για σένα είναι προτεραιότητα και θα τους τον αφιερώσεις χωρίς να στο ζητήσουν. Αλλά κι αν βρεθούν στην ανάγκη ξέρουν ότι θα τρέξεις πριν προλάβουν να στο πουν. Θέλει τρέξιμο η φιλία. Νοιάξιμο. Είναι αυτό το νοιάξιμο που σε αποζημιώνει όταν βλέπεις τη λάμψη στα μάτια του άλλου μόλις νιώσει ότι τον σκέφτηκες πριν προλάβει καν ο ίδιος να σκεφτεί τον εαυτό του. Και κάπως έτσι μέσα από αυτή τη φιλία μαθαίνεις να αγαπάς και τον εαυτό σου.
Μέσα από τους ανθρώπους μαθαίνουμε την αγάπη, το μίσος, το θυμό, την καλοσύνη. Κάνεις μόνος του δεν ευτύχησε, χωρίς καμία αλληλεπίδραση με ανθρώπους. Γι’αυτό φρόντισε τι ανθρώπους θα βάλεις στη ζωή σου. Φύγε από αυτούς που σου βγάζουν σκοτάδι. Κάνεις δεν έμαθε γνωρίζοντας το σκοτάδι. Βάλε ανθρώπους που σου δίνουν φως και αξίζουν την αγάπη σου, για να μαθαίνεις ν’αγαπάς.
