Είναι κι αυτοί οι άνδρες, οι ιππότες στην καρδιά. Δε θα σου πουν ωραία λόγια ή κι αν το κάνουν θα νιώσουν αμήχανα. Θα σε κάνουν όμως να νιώσεις ωραία με την αύρα τους, γιατί εκπέμπουν καλοσύνη. Δε θα κάνουν τα μεγάλα και σπουδαία, γιατί γνωρίζουν ότι στα απλά είναι η ουσία. Θα σε κάνουν...

Λέξεις και σκέψεις μοιρασιά στου κόσμου τον καθρέφτη εκεί που πάντα το άδικο λυτρώνεται απ’ τον φταίχτη κι εγώ να ‘χω το διάβα μου με μοναξιά στρωμένο μιας και δε βλέπει το καλό όποιος το ‘χει πεπρωμένο. Κι  η νύχτα σκέπασε ξανά τον αναστεναγμό μου και στο πικρό τσιγάρο μου αφήνω τον γκρεμό μου γιατί...

Έτσι είναι η ζωή μερικές φορές.Δε φυτρώνει σε κήπους ούτε σε παρτέρια.Αρκείται σε λίγο νερό.Κι αποφασίζει να δώσει λίγη ομορφιά εκεί που δεν υπάρχει.Και τότε η πέτρα έχει δύο επιλογές.Ή θα δεχτεί να ομορφύνει και θα ανοίξει μια χαραγματιά για να επιτρέψει στη ζωή να φανείή θα γίνει εμπόδιο μέχρι να βρει μόνη της η...

Τόσα χρόνια ζούσε στο ψύχος.Όμως η καρδιά του αναζητούσε τη θέρμη.Η καρδιά ζει από τη θέρμη.Χωρίς αυτήν αποπροσανατολίζεται.Στο ψύχος μουδιάζει.Εκείνος είχε την αίσθηση πως όλα είχαν παγώσει.Το μυαλό, οι αισθήσεις, το σώμα του.Όλα.Μόνο η θέληση του έμενε.Να βρει τη θέρμη.Να ζεστάνει ξανά την καρδιά του.Το σκοτάδι τον είχε βαρύνει πολύ.Τόσο πολύ που ακόμα κι ο...

Κράτα μου το χέρι. Μην το αφήσεις. Κι ας έρθουν θύελλες να μας χωρίσουν. Όσο κι αν κρυώνουμε. Όσο κι αν φυσάει. Μην το αφήσεις. Κι η βροχή ακόμα δε θα φτάσει να κάνει τα χέρια μας να γλιστρήσουν. Θα σε κρατώ γερά. Κι εκεί που μπορεί να μουδιάσω και να κουραστώ, εκεί θα σου...

Είναι αυτή η ανδρική ευαισθησία που βγάζει κάτι το γλυκόπικρο σ’ έναν κόσμο που δε θέλει τον άνδρα ευαίσθητο γιατί δεν μπορεί να τον καταλάβει. Τον παρεξηγεί γιατί δεν μπορεί να τον νιώσει. Δεν μπορεί να δεχτεί ότι ο άνδρας λυγίζει, αλλά όταν το κάνει είναι για να πάρει δύναμη να σηκωθεί πιο ψηλά. Να...

Το ταξίδι του μεγάλομα οι ελπίδες λιγοστέςνα γνωρίσει την πατρίδανα γιατρέψει τις πληγέςΛαιστρυγόνες και Σειρήνεςβρίσκει πάντοτε μπροστάκαι η θέα της Ιθάκηςφεύγει όλο πιο μακριάΤα φτερά του τα τσακίζουνατυχίες κι αναποδιέςκι απεχθάνεται να βλέπειπίσω από κενές ματιέςΤο ανάστημα ορθώνειλίγο αν τύχει και του πουνπως θα φτάσει, θα γυρίσειεκεί που μόνο αγαπούνΈχει μέσα φυλαγμένομυστικό μες την καρδιάνόστο...

Άδεια γίναν τα ταξίδια μας.Μια μεταφορά από το ένα μέρος στο άλλο.Διαδικαστικά, σε μια θέση ανώνυμημέσα σε ξένο μέσο μεταφοράς.Τίποτα το οικείο.Οι ενδιάμεσοι σταθμοί αδιάφοροι.Ούτε μαθήματα, ούτε απόλαυση.Υπάρχουν μόνο ως προορισμός των άλλων.Η μισή μας ζωή μια αναμονήγια τη μεταφορά από την αφετηρία στον προορισμό.Είτε ίδιο είτε διαφορετικό, εξίσου ανούσιο.Χάθηκαν πια οι Ιθάκες.Χάθηκε ο νόστος.Όλα...

Βυθίζομαι. Παλεύω να βγω στην επιφάνεια μα οι αλυσίδες με προφταίνουν. Ξαφνικά βρίσκω ένα βράχο μέσα στη θάλασσα. Τρέχω, αγωνίζομαι. Με όση δύναμη μου έχει απομείνει. Αρχίζω να σκαρφαλώνω. Τα βράχια είναι απότομα και κοφτερά. Ματώνω. Μα δε σταματώ. Χάνω βήματα και ξαναπέφτω. Με τραβά το σκοτάδι του βυθού κοντά του.Αντιστέκομαι. Χωρίς δυνάμεις πια. Απορώ...

Καθρέφτης.Τι είναι αυτό το άχρωμο γυαλί που παίρνει το χρώμα που του δίνεις;Θλίβεσαι, θλίβεται. Γελάς, γελάει. Θυμώνεις, θυμώνει.Δεν έχει όμως μνήμη.Μόλις φύγεις από μπροστά του όλα σβήνουν.Έτσι είναι η εικονικότητα.Υπάρχει μόνο όταν της δίνεις την ενέργεια σου.Είναι όπως το σκοτάδι.Υπάρχει αφαιρετικά.Ελλείψει φωτός.Κι ό,τι δεν υπάρχει δημιουργεί φόβο.Γιατί στερεί γνώση δημιουργώντας μυστήριο.Είναι ετερόφωτος ο καθρέφτης.Όπως η...