Παράθυρο στην πόλη
Ένα παράθυρο στην πόλη. Κλειστό.Σφραγισμένο.Ξεχασμένο. Τι θέα να είχε άραγε όταν η ζωή κυκλοφορούσε ανέμελα πίσω του; Ποιες σκέψεις να ταξίδευε;Ποιες έγνοιες να είχε συντροφεύσει; Πόσα αστέρια και πόσες πανσελήνους…
Ένα παράθυρο στην πόλη. Κλειστό.Σφραγισμένο.Ξεχασμένο. Τι θέα να είχε άραγε όταν η ζωή κυκλοφορούσε ανέμελα πίσω του; Ποιες σκέψεις να ταξίδευε;Ποιες έγνοιες να είχε συντροφεύσει; Πόσα αστέρια και πόσες πανσελήνους…
Της είπαν πως μοιάζει εύθραυστη σαν νεράιδα και γοητευτική σαν πριγκίπισσα. Της είπαν πως η ομορφιά της είναι η δύναμή της. Τότε εκείνη υποκλίθηκε μ'ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη. Έβγαλε…
Στάθηκα στα συντρίμμια μια στιγμήνα φωτογραφίσω την εικόνα στη μνήμη.Ήρθες δίπλα μου και ρώτησες."Τι ψάχνεις;""Νόημα" αποκρίθηκα."Δε θα το βρεις εδώ" μου είπες."Το νόημα δεν κρύβεται στην καταστροφή"."Και πού να ψάξω;"…
Σαγηνευτική δύναμη με καλεί σαν τον δραπέτηΝα τρέξω, ν’ απομακρυνθώ, να χαθώ.Σ’ έναν κόσμο πιο φιλόξενογια την πληγωμένη ευαισθησία μου.Δε μου υπόσχεται ακριβή προορισμό.Μια ασαφή ιδέα για πυξίδα μόνο.Τριγύρω όλα…
Σ' έναν φάκελο μέσα σπαρταράτο μέλλον ενός τόπου.Κι εσύ ο υπεύθυνος, θαρρείς.Αγγίζεις τη σχισμήκαι κάνεις μια ευχήρίχνοντας μέσα την ευθύνη σου.«Ό,τι κι αν βγει, ας είναι για το καλό μας».…
Στη χώρα των κοιμισμένων συνειδήσεων, το ξημέρωμα θ’ αργήσει.Το σκοτάδι βασιλεύει κι απλώνει τα φθαρμένα δίχτυα του.Με ίνες συμφέροντος τα έπλεκαν με περίσσια ιδιοτελή φροντίδα οι συντηρητές του αιώνες κι…
Λάζαρε, δεύρω έξω να δεις τους ζωντανούς.Εκείνους που τυλιγμένοι στο θερμό σαρκίο τουςπεριφέρονται και διατείνονται πως ζουν.Εκείνους που βαλτωμένοι στο βούρκο της συνήθειαςέχουν ξεχάσει το φως της ημέρας και τη…
Η αιχμηρή λεπίδα κρέμεται διαρκώς σε απόσταση αναπνοής από τη βάση του λαιμού σου. Εσύ σκυφτή κι ανήμπορη ν' αντιδράσεις, αγκιστρωμένη από τον εφιάλτη. Ο φόβος δυνάστης σε παραδίδει στον…
Σε μια θάλασσα από ανθρώπους λογιών λογιών κεφάλια ξεχωρίζουν. Κάποια συζητούν, κάποια μάχονται εγωιστικά, άλλα αντιτίθενται δήθεν πολιτισμένα. Κάτω από την επιφάνεια, οι καρδιές μιλούν. Χτυπούν γρήγορα, εύθυμα, θλιμμένα, βαριά.…
Ένας σωρός από παλιοσίδερα Κομμάτια ασυνάρτητα, ασύνδετα. Τόσο μόνα που καταντούν μοναχικά. Τίποτα από ό, τι ήταν δε θυμίζουν πια… Σκόρπιες αναμνήσεις σκορπισμένες σ'ένα έδαφος ξένο κι αφιλόξενο. Σε ποιον…