Ποιητικές σκέψεις

Αυγής ταξίδι

Μια λευκή αυγή βάφτηκε στα κοραλλένια.Βγήκε ν’ αγναντέψει πάνω από σώματα που περιπλανιόνται αδιάλειπτα.Μια ποικιλία ζωηρών αποχρώσεων της ανθρώπινης ύπαρξης θα στολίσει και πάλι τη μέρα της.Τυχαίες συναντήσεις, μεγάλες αποφάσεις, στροφές της μοίρας.Θα δει δάκρυα κάθε λογής, χαμόγελα ειλικρινά, ερωτικά και ψεύτικα, θυμό, απογοήτευση, χαρά και γαλήνη.‘Πώς καταφέρνει ο άνθρωπος να κρύβεται κάτω από τόσο...

Ζήσε το καλοκαίρι σου

Ζήσε το καλοκαίρι σου. Απόλαυσε τη θέρμη του αυγουστιάτικου ήλιου σαν το φιλί του κεραυνοβόλου έρωτα. Άφησε τη θάλασσα να σβήσει τα βήματά σου από την άμμο μαζί με τα λάθη σου. Βούτα στ’ αλμυρά τα κύματα χωρίς φόβο μα με πάθος. Αγνάντεψε το ηλιοβασίλεμα και δώσ’του να ταξιδέψει τα όνειρά σου. Στον αέρα του...

Το παραμύθι

Θα ήθελα να ‘χα ένα μαχαίρι κι ένα μαγικό πινέλο. Με το μαχαίρι θ’ αφαιρούσα κάθε ασχήμια και με το πινέλο θα ζωγράφιζα χαμόγελα στις ψυχές των ανθρώπων. Αλλά πάλι…. με ξέρω. Στο τέλος, θα έβαφα και το μαχαίρι να μην μπορεί κανένα κακό να τρυπώσει σε τούτο δω το παραμύθι!

Ο θάνατος των μοναχικών αναμνήσεων

Ένας σωρός από παλιοσίδεραΚομμάτια ασυνάρτητα, ασύνδετα. Τόσο μόνα που καταντούν μοναχικά. Τίποτα από ό, τι ήταν δε θυμίζουν πια…  Σκόρπιες αναμνήσεις σκορπισμένες σ’ένα έδαφος ξένο κι αφιλόξενο. Σε ποιον ανήκαν;Ποιανού τη μνήμη στοίχειωσαν σαν καταραμένα φαντάσματα, καταδικασμένα να κείτονται αιώνιαστο νεκροταφείο της λησμονιάς;Τα τελευταία ίχνη τους φεγγίζουν μέσα από ασήμαντα αντικείμενα και ξεθωριασμένες φωτογραφίες. Εναγωνίως θα κραυγάζουν σιωπηλά ώσπου κι αυτά να...

Ένα καλοκαίρι σβήνει

27 Αυγούστου, 2020
Ένα καλοκαίρι σβήνει στα βήματά σου. Φεύγει σιωπηλά να υποδεχτεί ένα θλιμμένο φθινόπωρο. Όπως η λύπη που διαδέχεται νομοτελειακά τη χαρά. Μα μέσα σου η αποχώρησή του φωνάζει από ευτυχία. Εκείνη που σου άφησε η γεύση της αλμύρας στα χείλη κι η αίσθηση της ελευθερίας στην καρδιά.

Νοσταλγικό φεγγάρι

Νοσταλγικό απόψε το φεγγάρι. Αναζητά το άλλο του μισό. Εκείνο που αχόρταγα του ‘κρυψε το σκοτάδι κι έμεινε μοναχό σ’ έναν ατέρμονο αγώνα πλήρωσης κι εκπλήρωσης.

Το παράθυρο

Τίποτα δε γίνεται φυλακή χωρίς τη θέλησή μας. Ένα μικρό παράθυρο αρκεί. Για να ονειρευτείς, να ταξιδέψεις, να ερωτευτείς. Ένας μικρός ελευθερωτής του μυαλού να σου επιτρέπει ν’ ατενίζεις τον ορίζοντα της έμπνευσης. Τότε όλα τα ανέφικτα γίνονται εφικτά κι όλα τα μακρινά γεμίζουν την αγκαλιά σου. Νοητά για το σώμα, αληθινά για την ψυχή....

Ο γραφιάς

15 Φεβρουαρίου, 2020,
Αν δεν αντέχεις να θυμάσαι τα λάθη σου, μην μπλέξεις με γραφιά. Αν σκοπός σου είναι να σφάλλεις «έτσι, επειδή μπορείς», καλύτερα να φύγεις. Αλλιώς – αν έχεις καρδιά – θα πονέσεις. «Άτιμη φάρα!» θα λες στις παρέες. Αποτυπώνουν, με χειρουργική ακρίβεια, θαρρείς, κάθε λεπτομέρεια της ύπαρξής σου. Μένεις έκπληκτος ν’ απορείς «πού τα σκέφτηκε...

Το ταλέντο

Να ψάξεις να βρεις το ταλέντο σου.Είναι το χάρισμα που σου δόθηκε για να πορευτείς στη ζωή.Μην το αμελήσεις.Είναι εξίσου σημαντικό με το να βρεις την αγάπη.Αν το έχεις ήδη αναγνωρίσει, καλλιέργησε το.Ταξίδεψε το.Μάθε το και θα σε μάθεις.Είναι ο καλύτερος σύντροφος στο μοναχικό ταξίδι της ψυχής.Δεν υπάρχει πιο βαθιά δυστυχισμένος άνθρωπος από αυτόν που...

Να διαβάζεις

Να διαβάζεις, να μοσχοβολά η καρδιά σου λέξεις.Να διαβάζεις, να πλημμυρίζουν τα μάτια σου εικόνες να κολυμπούν τα δάκρυα.Να διαβάζεις, να γεννιούνται κόσμοι στο μυαλό σου.Να διαβάζεις, να εξαϋλώνεται μια στιγμή το σώμα σου να ελευθερώνεται η ψυχή σου.