Το Confiteor του Ζάουμε Καμπρέ είναι ένα βιβλίο πρόκληση για κάθε βιβλιόφιλο. Πέρα από το γεγονός ότι αριθμεί περισσότερες από 700 σελίδες, σε μέγεθος μεγαλύτερο από ένα τυπικό βιβλίο, η πλοκή και η γραφή του είναι μοναδικές. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε διαφορετικές εποχές με συνδετικό κρίκο ένα βιολί, το θρυλικό «Βιάλ», κατασκευής Στοριόνι, η πορεία του οποίου περνά από την εποχή της Ιεράς εξέτασης έως το Άουσβιτς για να φτάσει στα χέρια του πρωταγωνιστή, Αντριά Αρντέβολ.
Ο Αντριά μεγάλωσε σε ένα σπίτι με αντικρουόμενα μηνύματα εκ μέρους των γονιών του, σχετικά με τις απαιτήσεις τους από εκείνον. Επιθυμούσε δε, διακαώς ν’ ανακαλύψει την οικογενειακή του ιστορία, την οποία και αφηγείται βήμα βήμα, ακολουθώντας το νήμα της μνήμης και της ιστορίας.
Διαφορετικές αφηγήσεις ξεπηδούν κι εμπλουτίζουν την κεντρική πλοκή με ιστορικά στοιχεία, σασπένς και ανθρωπολογικά μηνύματα. Οι στοχασμοί που προκύπτουν είναι αναρίθμητοι και οι διάσπαρτες αποφθεγματικές προτάσεις συμπυκνώνουν τα νοήματα που ο συγγραφέας προσδοκά να περάσει για το ανθρώπινο είδος.
Ο Αντριά, ως αφηγητής, εναλλάσσει την οπτική της αφήγησης από πρώτο σε τρίτο πρόσωπο σε πολλά σημεία του κειμένου -ακόμα και μέσα στην ίδια πρόταση- διατηρώντας, όμως, την συνοχή του νοήματος. Ο σκοπός της γλωσσικής αυτής τεχνικής αποκαλύπτεται στο τέλος του βιβλίου και είναι απόλυτα συνεπής με την πνευματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο πρωταγωνιστής.
Η θεματική του Confiteor είναι πολύπλευρη. Άπτεται θεμάτων όπως η θεολογία, η ανθρωπολογία, η ψυχολογία, η φιλοσοφία. Εξετάζει το καθένα μέσα από το πρίσμα των γεγονότων της κάθε εποχής, αποκαλύπτοντας τη διαχρονικότητα της διαμάχης του καλού και του κακού, το οποίο δεν τοποθετεί στο εσωτερικό του κάθε ανθρώπου. Η μουσική παίζει επίσης καίριο ρόλο, εφόσον είναι αυτή που συνοδεύει τον Αντριά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, τον συνδέει με τους γονείς του και εν γένει διατρέχει όλο το βιβλίο διακριτικά, σαν μια συμπαντική θάλασσα που περιβάλλει χαρακτήρες και γεγονότα και τα μεταφέρει μέσα στον χρόνο και τον χώρο.
Δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα. Προσωπικά, θα έλεγα πως το Confiteor δεν είναι βιβλίο, αλλά μια ολόκληρη αναγνωστική εμπειρία, γεμάτη σκηνές απαράμιλλης συγγραφικής δεινότητας που φτάνουν να συγκινήσουν έως ανατριχιάσουν τον αναγνώστη.
Μυθιστόρημα – Εκδόσεις Πόλις
