Κάπου πέρα από τον χώρο και παλιά μέσα στον χρόνο, σ’ ένα μακρινό βασίλειο, ζούσε ένας τοξοβόλος. Όλοι τον θαύμαζαν για το πόσο εύστοχος ήταν και μάλιστα έλεγαν πως τα βέλη του είχαν φτερά. Όποιον στόχο κι αν έβαζε τον πετύχαινε κι είχε περάσει με επιτυχία όλες τις δοκιμασίες που του είχε βάλει ο βασιλιάς. Γι ’αυτό και στο τέλος, για να τον τιμήσει για το ταλέντο του, τον προσκάλεσε να κατοικήσει στο παλάτι, όπου θα του προσέφεραν ό,τι ήθελε για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Ο τοξοβόλος αρνήθηκε την τόσο δελεαστική πρόταση και όλο το βασίλειο θεώρησε ότι είναι τρελός. Από τότε του βγήκε και το παρατσούκλι «ο λοξός» που παρόλο που έβρισκε τον στόχο με το βέλος του, δεν πέτυχε στον στόχο της ζωής να μείνει στο παλάτι.
Κανείς δεν αναρωτήθηκε ποτέ τι τον έκανε να αρνηθεί. Μόνο ο ίδιος γνώριζε και δεν το εκμυστηρεύτηκε ποτέ σε κανέναν. Μετά από λίγο καιρό, έφυγε από το βασίλειο και τριγυρνούσε στα γύρω δάση. Οι κάτοικοι του βασιλείου επιβεβαίωσαν την πεποίθηση τους ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μ’ αυτόν.
Πέρασαν χρόνια πολλά από όταν τον είδαν τελευταία φορά, ώσπου κάποια μέρα, ένας αγγελιοφόρος του βασιλείου, που είχε βγει για να μεταφέρει ένα μήνυμα στο γειτονικό βασίλειο, βρήκε στον δρόμο του ένα δετό χειρόγραφο τυλιγμένο μέσα σε ένα κομμάτι δέρμα. Στην πρώτη σελίδα έγραφε «Ο στόχος της ζωής».
Ο αγγελιοφόρος το πήγε κατευθείαν στον βασιλιά, γιατί κατάλαβε ότι κάποια σχέση μπορεί να είχε με τον χαμένο τοξοβόλο. Πράγματι, ο βασιλιάς διαπίστωσε ότι ο τοξοβόλος είχε γράψει σε αυτές τις σελίδες για ποιον λόγο έφυγε από το βασίλειο και τι έκανε τα χρόνια που έλειπε. Κατάλαβε τόσα πολλά που θεώρησε ότι αυτό ήταν ένα δίδαγμα που έπρεπε να ακούσουν όλοι οι υπήκοοι του. Είπε, λοιπόν, να καλέσουν τον κόσμο να μαζευτεί στην αυλή του παλατιού και να τους ανακοινώσουν ότι ο βασιλιάς είχε να τους πει κάτι σημαντικό.
Έτσι κι έγινε. Όλοι αγωνιούσαν να ακούσουν τι το σημαντικό είχε να τους πει ο βασιλιάς και το κουτσομπολιό ανάμεσα τους έδινε κι έπαιρνε. Όταν όμως ο βασιλιάς φάνηκε στο μπαλκόνι του, όλοι έπαψαν με μιας.
«Πριν μερικές μέρες, ο αγγελιοφόρος μου βρήκε αυτό στο δάσος» είπε δείχνοντας το χειρόγραφο.
«Θέλετε να μάθετε τι είναι;» τους ρώτησε.
«ΝΑΙ!» ακούστηκε σαν ομοβροντία.
«Είναι το χειρόγραφο του τοξοβόλου».
Όλοι σώπασαν αποσβολωμένοι.
«Το έγραψε λίγο πριν πεθάνει. Τον σκότωσαν στο γειτονικό βασίλειο γιατί θεώρησαν ότι η φυγή του από το δικό μας σήμαινε ότι ήταν προδότης και έπρεπε να τιμωρηθεί. Έτσι τον καταδίκασαν και τον έβαλαν να πετύχει τον τελευταίο του στόχο. Ένα δηλητηριασμένο μήλο. Το μήλο αυτό έφερε έπειτα και τον θάνατο του» είπε με θλίψη ο βασιλιάς.
Η σιωπή των υπηκόων τούς κάλυπτε σαν πέπλο βαρύ. Κοιτούσαν ο ένας τον άλλον και μετά έριχναν ένοχα το βλέμμα τους στη γη.
«Ο τοξοβόλος έφυγε και δεν μπορούμε πια να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Εκείνος μας συγχώρεσε. Έγραψε όμως αυτό το χειρόγραφο για να μάθουμε από την ιστορία του. Είχε πει σ’ έναν από τους αυλικούς του γειτονικού βασιλείου που τον συμπαθούσε, πού να πάει και να το αφήσει για να το βρούμε. Θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα και σας διατάσσω να το βάλετε όλοι καλά στο μυαλό και την καρδιά σας».
«Δεν έφταιγαν εκείνοι. Δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τι σημαίνει στόχος. Ο στόχος είναι όπως οι φάσεις της ζωής. Αρχίζει μόλις βρεις αυτό που θα στοχεύσεις και τελειώνει μόλις το πετύχεις. Το δύσκολο είναι να βρεις ποιος θα είναι ο στόχος που θα είναι ωφέλιμος στη φάση τη ζωής που περνάς. Η δική μου δεν ήταν αυτή που μου ζητούσαν να ζήσω. Αν πήγαινα να μείνω στο βασίλειο, θα έπρεπε να σταματήσω να στοχεύω. Ο τοξοβόλος είναι ελεύθερο πνεύμα. Δε φυλακίζεται σε τείχη ούτε σε καταστάσεις. Είχα πολλά ακόμα να κάνω. Ήταν δύσκολο να το καταλάβουν. Δεν τους αδικώ. Εύχομαι όμως να νιώσουν κάποια στιγμή ότι όλη η ζωή είναι ένας μεγάλος στόχος. Αν τον πετύχεις, θα φύγεις από αυτήν ευδαίμων. Αν πάλι δεν τον πετύχεις, θα τρέμεις την ώρα και τη στιγμή που θα σε βρει ο θάνατος. Για μένα ήταν εύκολο. Είμαι τοξοβόλος. Ξέρω να βάζω στόχους και να τους πετυχαίνω. Ποτέ δεν πενθώ για τον στόχο που πέτυχα επειδή τελείωσε. Γνωρίζω το τέλος και βαδίζω προς μια νέα αρχή. Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Κι ας με βρει τώρα από αυτό που θα στοχεύσω. Άλλοι μου το επιβάλλουν. Ξέρω ότι αυτός ο στόχος θα φέρει το τέλος. Μα είμαι τοξοβόλος. Γνωρίζω ότι όλα κάποτε τελειώνουν. Μα πριν τελειώσουν πρόλαβα κι έμαθα. Έμαθα ποιος είμαι. Έμαθα τι είναι η ζωή. Κι η ζωή είναι ένας στόχος».
