Θυμάμαι τότε που ήμασταν παιδιά και ρωτούσαμε κάθε χρόνο τους μεγάλους αν η Τσικνοπέμπτη είναι αργία. Η αρνητική απάντηση μάς απογοήτευε κάθε φορά, αλλά δεν πτοούμασταν. Η σκέψη πως είναι μια γιορτή μέσα στη μέση της εβδομάδας, που ναι μεν δουλεύουμε και πάμε σχολείο το πρωί, αλλά το βράδυ γιορτάζουμε τρώγοντας και πίνοντας, ήταν εντελώς...

Το κλασικότερο αντεπιχείρημα για όσους δε συμπαθούν τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είναι πως ο έρωτας δεν θα έπρεπε να γιορτάζει μια φορά τον χρόνο αλλά κάθε μέρα. Όταν αγαπάς, εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου στο έτερόν σου ήμισυ ανεξαρτήτως χρονικής στιγμής. Πόσο εφικτό είναι αυτό στην εποχή μας άραγε; Στην πορεία της σχέσης δύο ανθρώπων,...

Μέσα στο μετρό βλέπεις λογιών λογιών ανθρώπους. Διαφορετική εμφάνιση, διαφορετική συμπεριφορά. Ο ένας ακούει μουσική, ο άλλος δεν ξεκολλά τα μάτια του από την οθόνη του κινητού του, κάποιος διαβάζει, άλλος απλά περιμένει τη στάση του. Καθένας χαμένος στις σκέψεις του. Καθένας κι ένας κόσμος ολόκληρος. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που φαντάζομαι το βαγόνι σαν...

Η Αλίκη δεν μπορεί πια να βυθιστεί στο όνειρο. Εκεί που τα λευκά κουνέλια δεν πιάνονται σε παγίδες, οι απάτες είναι αθώα μαγικά και – το κυριότερο – μπορείς να ξυπνήσεις όποτε θέλεις. Η Αλίκη μεγάλωσε. Αν όμως κάτι έμαθε από τη χώρα των Θαυμάτων είναι πως το ψέμα διψά για οικειότητα και φωλιάζει σε...

Απόλαυσε τη μέρα σου, όπως το αγαπημένο σου γλυκό. Άκουσε τη, όπως το αγαπημένο σου τραγούδι. Κοίταξε τη, στα μάτια του αγαπημένου σου προσώπου. Μύρισε τη, σαν το αγαπημένο σου λουλούδι. Άγγιξε τη, σαν το απαλό αεράκι της άνοιξης. Νιώσε τις στιγμές πριν γίνουν ανάμνηση. Και πού ξέρεις… ίσως η πραγματικότητά σου να γίνει όνειρο!

Άνοιξα τα μάτια μου και σε είδα. Νωχελικά, είχες αγκαλιά το μαξιλάρι σου και μοιραζόσουν μαζί του τα όνειρά σου. «Άραγε να βρίσκομαι κάπου εκεί ανάμεσα ή οι έγνοιες της καθημερινότητας να με έχουν εκτοπίσει;» με καλημέρισε μια σκέψη. Χαϊδεύω το πλάι του πρόσωπο σου, σαν να θέλω να βάλω όλη μου την αγάπη σ’...