Με τη γνωστή του θεατρικότητα, που αγγίζει σε σημεία τα όρια της εμμονικά αναλυτικής αφήγησης, ο Gaston Leroux , ο συγγραφέας του πασίγνωστου βιβλίου «το Φάντασμα της Όπερας» ξετυλίγει το “Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου”.
Οι εξομολογητικές τεχνικές του και η αμεσότητα με την οποία ο αφηγητής απευθύνεται στον αναγνώστη, όντας και ο ίδιο μέρος του μυστηρίου, μας εμπλέκουν ενεργά και μας προσκαλούν να συμμετάσχουμε στη λύση του μυστηρίου. Αρχικά δε φαίνεται να είναι δύσκολο, καθώς έχουμε στη διάθεσή μας ακριβώς όσα στοιχεία έχει και ο αφηγητής. Εκείνο που μας λείπει είναι το χαρισματικό μυαλό του δημοσιογράφου Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ με το αστυνομικό δαιμόνιο, τον οποίο παρακολουθούμε να προσπαθεί να “ακολουθήσει το νήμα της σκέψης του από τη σωστή μεριά”. Ο Ρουλεταμπίλ συλλέγει στοιχεία τόσο με τη λογική, όσο και με την παρατηρητικότητά του, σε μια υπόθεση που ο δολοφόνος μοιάζει με Φάντασμα.
Στη διάρκεια των ερευνών τους για τη διάλυση της ύλης, η κόρη του επιστήμονα Στάγκερσον δέχεται μια δολοφονική επίθεση στο ερμητικά κλειστό σαν θησαυροφυλάκιο δωμάτιό της. Πώς κατάφερε να βγει ο δολοφόνος από το Κίτρινο δωμάτιο; Αυτή είναι η ερώτηση που, ακόμα κι όταν έχει πια αποκαλυφθεί η ταυτότητα του εγκληματία, δίνει άλλη διάσταση στην πρωτοφανή αυτή υπόθεση.
Επηρεασμένος από τη δική του καριέρα ως δικαστικός ρεπόρτερ, ο Leroux συνθέτει μια αστυνομική ιστορία, χωρίς να φιλοδοξεί να φτάσει τον Doyle – όπως ισχυρίζεται ο αφηγητής – αλλά επιθυμώντας σίγουρα να κάνει μια εντυπωσιακή είσοδο στον χώρο της λογοτεχνίας, μιας κι αυτό αποτελεί το πρώτο του βιβλίο.
Για τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας αποτελεί ένα αξιόλογο ανάγνωσμα με εξαιρετικά απροσδόκητο τέλος.
Μυθιστόρημα – Εκδόσεις Διόπτρα
