Είναι αυτοί οι έρωτες που μένουν ανεκπλήρωτοι, γιατί ποτέ δεν ήταν η μοίρα τους να φέρουν το «μαζί» ως αίσιο τέλος. Είτε ήταν μονομερείς, είτε από απόσταση, είτε απαγορευμένοι. Για λόγους κοινωνικούς, ηθικούς, συναισθηματικούς, υλικούς.
Στους μονομερείς, ο ένας κρατά τον έρωτα του κρυφό γιατί δεν τολμά να αποκαλύψει στον σημαντικό άλλο που έχει απέναντι του, πως αυτό που επιθυμεί η καρδιά και το κορμί του είναι κάτι παραπάνω από φιλία. Ότι έχει μια φλόγα που σιγοκαίει με την προσμονή της ανταπόκρισης κάθε εικόνα και κάθε όμορφη στιγμή που μοιράζονται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν ο ερωτευμένος έχει αποκλείσει τη θετική απόκριση που επιθυμεί, η αγάπη του για τον άλλον άνθρωπο τον οδηγεί στη φιλία, ως το μόνο μέσο να τον κρατήσει στη ζωή του. Η φιλία δένει ψυχές κι αυτό φαντάζει άκρως προτιμότερο από την απώλεια.
Στους έρωτες από απόσταση, αυτούς που δεν πρόλαβαν να πάρουν σάρκα και οστά, λείπει η οικειότητα. Η αίσθηση του αγγίγματος, η ζεστασιά της αγκαλιάς και η θέρμη ενός φιλιού. Τι κι αν προσέγγισαν οι καρδιές, τι κι αν μοιράστηκαν τα συναισθήματα κι έγιναν αμοιβαία. Το εμπόδιο που άφησε αυτόν τον έρωτα ανεκπλήρωτο ήταν πιο δυνατό από την αγάπη. Αποφάσισαν, λοιπόν, να μείνουν φίλοι που θα μοιράζονται λέξεις για να γιατρέψουν, να βοηθήσουν, να νιώσουν, να μοιραστούν. Όσο οι λέξεις αυτές χορταίνουν την καρδιά, θα διαρκέσει κι η φιλία αυτή. Μα ένα ζωντανό άγγιγμα ενός τρίτου είναι ικανό σταδιακά να τη σβήσει.
Οι απαγορευμένοι έρωτες είναι πληγές. Έρωτες που αν εκπληρωθούν θα φέρουν την καταστροφή σε οικογένειες ολόκληρες. Γιατί δεν είχαν την τύχη να έρθουν στον σωστό χρόνο. Απαιτούν από τους ήρωες τους να κάνουν μεγάλες θυσίες για να γίνουν σχέσεις. Οι δεσμοί αίματος είναι που πονούν περισσότερο εκεί. Παιδιά που θα χωριστούν από τους γονείς μιας κατά τα άλλα φυσιολογικής οικογένειας, αδέρφια που θα πληγωθούν από τον έρωτα προς το ίδιο πρόσωπο. Θέλει μεγάλη τόλμη να τα διαλύσεις όλα για έναν έρωτα. Μα θέλει μεγαλύτερη δύναμη να τον κάνεις φιλία για να απολαμβάνεις την αγάπη του, χωρίς να πληγώσεις τους ανθρώπους που δεν έφταιξαν για τη φλόγα που καίει μέσα σου.
Πολλοί θα πουν πως είναι δειλία να αφήνεις έναν έρωτα ανεκπλήρωτο. Αν όμως γνωρίσεις τη δύναμη της αγάπης, θα καταλάβεις πως η αξιοπρέπεια του να αναλαμβάνεις την ευθύνη σου είναι μεγαλύτερη αρετή από το να ζήσεις απλά τον έρωτα σου. Η καρδιά δεν είναι αλάθητη εξάλλου. Πολλά τα παραδείγματα παθιασμένων ερωτών που κατέληξαν άδοξα.
Τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο και οι ανεκπλήρωτοι έρωτες έχουν πάντα κάτι να μας διδάξουν, αρκεί να μην επιτρέψουμε να μας καταβάλουν. Το κυριότερο μάθημα είναι πως η ζωή είναι μεγαλύτερη από τον έρωτα. Αν ο έρωτας είναι υποκειμενικός, η ζωή δεν είναι. Γιατί η ζωή είναι αγάπη.
