«Δε φταίει κανένας άλλος. Εγώ φταίω που σε νοιάζομαι!» «Μα δε σου έριξα ευθύνη, Γιώργο. Απλώς εξέφρασα το πώς νιώθω». «Και πώς νιώθεις δηλαδή;» «Να σ’το ξαναπώ. Νιώθω καταπιεσμένη. Σαν να μην έχω χώρο ν’ ανασάνω». «Και σε καταπιέζω εγώ με τη ζήλια μου!» «Μα δεν είπα αυτό!» «Το υπονόησες! Γι’ αυτό σου λέω. Εγώ...

Η πρώτη ποιητική συλλογή της Ιωάννας Σταθοπούλου με τίτλο “Υποσυνείδητες Υποσχέσεις” είναι μια ωδή στη ματαίωση του έρωτα, αλλά και των ονείρων, των επιθυμιών και των υποσχέσεων που στοιχειώνουν τις καρδιές των ερωτευμένων. Η πένα της Ιωάννας έχει μια χαρακτηριστική δυναμική και δε διστάζει να βουτήξει βαθιά και να παρασύρει τον αναγνώστη σ’ ένα ταξίδι...

Αύγουστος Στο νησί, η είδηση εξαπλώθηκε σαν πυρκαγιά. «Η θάλασσα ξέβρασε το σώμα ενός παιδιού». Τα μαλλιά του ήταν κοντά, σγουρά και μαύρα και το δέρμα του μελαμψό. Στο χέρι του φορούσε ένα γυναικείο δαχτυλίδι με μια μικρή πράσινη πέτρα στο κέντρο. Βρέθηκε από ένα ζευγάρι περαστικών. Δεν είχε τις αισθήσεις του. Του έδωσαν τις...

Μια ιστορία μάλλον φανταστική, λίγο μεταφυσική, κάπως αλληγορική, αλλά καθ’ όλα μαγική. Το «Χι και Βήτα» της Δήμητρας Παπαδημητρίου χρησιμοποιεί ως μέσον τον μαγικό ρεαλισμό, για να κάνει μια βουτιά στον ψυχισμό των ηρώων του. Πού πάνε οι χαμένοι έρωτες, όταν τους αφήνουμε πίσω μας μια για πάντα; Παγώνουν στη μνήμη μας και μας ακολουθούν...

Ήταν ένα ανέφελο πρωινό κι ο Γιώργος είχε ξυπνήσει ξεκούραστος, γεγονός που προοιώνιζε μια καλή μέρα. Μόλις άνοιξε το παράθυρο, ο ταχυδρόμος, περνώντας με το μηχανάκι του, τον χαιρέτισε πρόσχαρα. Μα με το που ακούστηκε το «ρα» από το «καλημέρα», το μηχανάκι βρέθηκε να χοροπηδά πάνω σε μια λακκούβα γεμάτη λασπόνερα από τη χτεσινή βροχή....

Και μόνον ο τίτλος σού τραβά λίγο παραπάνω την προσοχή, ειδικά αν είσαι μητέρα κοριτσιού. “Πώς μπορεί κάποιος να σου πει πώς να αγαπάς την κόρη σου; Υπάρχει τρόπος στην αγάπη;” ήταν η πρώτη μου, κάπως αντιδραστική, απορία. Διαβάζοντας, βρέθηκα μπροστά σ’ ένα μυθιστόρημα που, με απλή γλώσσα, μία γλυκά ποιητική χροιά και μια έντονα...

Βαρύ, ιδιαίτερα αν έχεις βιώσει την πορεία ενός δικού σου ανθρώπου προς τον θάνατο και μαζί μ’ εκείνον έχασες κι ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού σου. Εμπνευσμένο. Η ιδέα για τη συγγραφή του ήταν της Μαίριλυν Γιάλομ, η οποία, πάσχοντας από καρκίνο, έπεισε τον Ίρβιν να παρατήσει το βιβλίο που έγραφε, με την πρόφαση πως...

Έφερε την αχνιστή κούπα μπροστά στο πρόσωπό της κι ένιωσε τη μυρωδιά του καφέ να εισχωρεί στο κεφάλι της. Μια αίσθηση ζεστή και γνώριμη. Ασφάλεια. Έβαλε την κούπα στα χείλη, έκλεισε τα μάτια κι ήπιε την πρώτη γουλιά. Γεύση. Η δεύτερη αίσθηση που ικανοποιούνταν από αυτό το μαγικό ρόφημα. Για κάποιο λόγο, η γεύση ήταν...

Τρεις γυναίκες που δεν γνωρίζονται ζουν σε τρία διαφορετικά σημεία του πλανήτη. Τρεις διαφορετικές κουλτούρες τις έχουν φορτώσει με διαφορετικά βιώματα. Η Σμίτα ζει στην Ινδία και παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον για την 6χρονη κόρη της. Με πίστη, τολμά το αδιανόητο, αψηφώντας κάθε κίνδυνο, προκειμένου να μην ακολουθήσει το παιδί της την ίδια άθλια...

Περνώντας από τον διάδρομο κοίταξε επίμονα τον καθρέφτη. «Πάλι εσύ εδώ; Τόσα χρόνια δε βαρέθηκες στο ίδιο μέρος;» «Εσύ με φωνάζεις κάθε φορά.» «Κι αν έλειπες μια μέρα δε θα χανόταν κι ο κόσμος.» «Ο δικός σου ναι.» «Εσύ είσαι ο κόσμος μου; Ας γελάσω. Ο κόσμος μου είναι οι άνθρωποι που αγαπώ.» «Κι αν...