Το «Ανεμώλια» του Ισίδωρου Ζουργού είναι ένα βιβλίο που ακροβατεί ανάμεσα στην ποίηση και την αποσπασματική αφήγηση από μνήμης, δηλώνει ειλικρινές αλλά και αλληγορικό. Μια μικρή Οδύσσεια που εκτυλίσσεται στα σύνορα 20ου και 21ου αιώνα. Ο Νίκος Χαλκίνης, αφηγητής και πρωταγωνιστής αυτού του ταξιδιού, λικνίζει την πένα του ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν παίρνοντας θέση Ομήρου και Οδυσσέα ταυτόχρονα.
Στην αρχή, η ροή είναι πιο αργή κι ο αναγνώστης ίσως δυσκολευτεί να παρακολουθήσει την περιγραφή των ηρώων που γίνεται τμηματικά σε όλο το βιβλίο.
Μετά τη μέση, το τοπίο είναι πιο ξεκάθαρο, ο Νίκος έχει ήδη συστήσει επαρκώς τους συντρόφους του και το νήμα έχει αρχίσει να ξετυλίγεται. Η ανδρική φιλία υμνείται και αναλύεται, η γυναίκα γίνεται ωραία Ελένη, Κίρκη, Σκύλλα, Καλυψώ, Πηνελόπη και το επικό πάθος διαιωνίζεται.
Πόσο αλλάζει ο άνθρωπος; Μπορεί να φτάσει να γίνει ο Κανένας για να βρει τον ήρωα μέσα του; Τι νόημα έχει τελικά το ταξίδι; Ποιος αξίζει να είναι ο προορισμός και ποια η θέση του ανθρώπου στο ενδιάμεσο; Ερωτήματα και προβληματισμοί που τίθενται και απαντώνται από την ιστορία, αποδεικνύοντας ότι καμιά φορά τα λόγια του αέρα (Ανεμώλια) μπορεί να έχουν συνέπειες για τη μοίρα μεγαλύτερες από το αναμενόμενο.
Μυθιστόρημα – Εκδόσεις Πατάκη
