Επάνω από μια λίμνη με ήρεμα νεράΜία δροσοσταλίδα κυλά στη φυλλωσιάΤου δένδρου που στεκόταν σαν παλικάρι ορθόΚι αχνά καθρεφτιζόταν στο ήρεμο νερό. «Πού πας κι απομακρύνεσαι απ’ τα κλαδιά τα ίσια;Εγώ δε σε προφύλαξα απ’ της βροχής τη λύσσα;»«Στη λίμνη πάω τ’ αδέρφια μου τ’ άλλα για να τα βρωΠου κολυμπούν στον όμορφο και μαγικό...

Ω Μούσα εσύ,προστάτιδα της Μουσικής κι ιέρειαβοήθησε με, εμέ το δούλο της τον ταπεινότο βίο της επάξια, λιτά να εξιστορήσω.Ήταν παλιά, πολύ παλιά τότε που εκείνη ζούσεκόρη σαν άνθος λεμονιάς κι αγνή ήταν σαν κρίνοςέπαιζε με τα χρώματα και σιγοτραγουδούσε.Σιγόλεγε ήχους γλυκούς, Νότες αποκαλούντανκι ήτανε φίλες της καλές και στοργικές σαν κόρες.Μια μέρα καθώς γύρναγε...

Κάτω στους πρόποδες ενός ψηλού βουνούεκάλπαζε ένας ίππος θαρραλέα.Ζούσε μονάχος σ’ ένα στάβλο του αγρούκαι απολάμβανε ημέρα την ημέρα.Από πεδιάδα σε πεδιάδα τράβαγεμε υπερηφάνεια κάποιον μήπως συναντήσει.Βλέπετε έψαχνε να βρει ο λογικόςμέσα στα άλογα κάποιον να νουθετήσει.Σε μια φάρμα εκεί, μακριά στην εξοχήβλέπει ένα χοίρο που έτρωγε και έπινε.Είχε στη ζωή, αξία το φαΐκι έτσι...